کلانشهر : اگر برای پیدا کردن معنای «اپیدمی» سری به لغت‌نامه های فارسی بزنید، معادل آن را «همه‌گیری» یا «بیماری مسری» ذکر کرده‌اند.

یعنی یک بیماری عالم‌گیر که مهم نیست اهل کدام شهر، کشور یا قاره باشید. بیماری بالاخره سری به شما هم خواهد زد.

چندی پیش بود که رئیس دلنشگاه علوم پزشکی تهران گفت: کار کرونا از موج گذشته است، ما با یک اپیدمی ممتد روبه‌رو هستیم.

با این وجود نوع برخورد مجموعه‌ی وزارت بهداشت، ستاد ملی مبارزه با کرونا و همچنین ستادهای استانی با بیماری کرونا به شکلی است که انگار میان استان‌های مختلف ایران هیچگونه ارتباطی در کار نیست.

عبور و مرور در ۵ کلانشهر ممنوع می‌شود اما ورود و خروج به سایر شهرها آزادانه ادامه پیدا می‌کند.

فی‌المثل محورهای خروجی استان تهران به سمت استان مازندران از آخرین ساعات دیروز مسدود شده است اما راه‌های گیلان کماکان باز است.

اگر بنا بر این است که وضعیت فراقرمز استان‌های مرکزی بار دیگر استان‌های شمالی را هم درگیر نکند، پس چرا راه‌های یک استان بسته می‌شود و راه‌های استان مجاور باز می‌ماند.

این معضل، معضلی تکراری نیست اما با این حال هنوز بعد از گذشت نزدیک به هفت ماه از آغاز بیماری کرونا، مجموعه‌ی استانداری گیلان و ستاد استانی مبارزه با کرونای گیلان جواب مشخصی به چراییِ تعلل در بستن راه‌های ورودی به استان نداده‌اند.

در شرایطی که تاکید استاندار بر بسته بودن اماکن تفریحی و تفرجگاه‌هاست، باید از ایشان پرسید بستن این مکان‌ها چند درصد از مسافرت‌ها را به گیلان کم می‌کند؟

وقتی تاکتیک مقابله با کرونا در ماه‌های گذشته بارها شکست خورده، وقت آن نیست که این تاکتیک تغییر کند و استاندار و ستاد استانی کمی عملی‌تر به کنترل ورود و خروج مسافران به استان گیلان اقدام کنند؟

اگر موج شیوع کرونا در گیلان باز هم تصاعدی شود مقصر فقط مردم نیستند، این تاکتیک آزموده شده هم در این ماجرا دخیل است.