کلانشهر- افشین جعفری‌خواه: همه تازه نفس ها گرد آمدند تا مردم فراموش نکنند که هنوز فرصت هست. دولت تازه نفس که مدیران را تعیین می‌کند و همزمانی‌اش با تعیین شهرداران اتفاقی است که می تواند برای هر استانی فرصتی ایجاد کند.

استاندار جدید گیلان و شهردار جدید رشت گواه این ادعا هستند. همانگونه که استاندار گیلان مبارزه با فساد را در اولویت اول قرار دادند خود فرصتی است برای مردم، اما آیا فساد فقط کاری خلاف قانون است؟ مثلا اگر سازمانی و مدیری خلاف قانون عمل نکرد اما از سرمایه ملی و مردم هیچ نفع عمومی به مردم نرساند فساد نکرده است؟

اگر در شهری که در فرهنگ و هنر ایران در صد سال اخیر زبانزد بوده است و هنرمندان و اندیشمندان و بنیان‌گذاران متعددی به این سرزمین افزوده و امروز سینماهایش , مراکز فرهنگیش, سالن های نمایشش تعطیل است, این معنای فساد در مدیریت نیست؟! و آیا در اولویت برنامه های استاندار محترم قرار نخواهد گرفت؟ باید صبور بود و نه خوشبینانه و نه بد بینانه بلکه واقع بینانه پیگیری کرد.

نظام امروز مدیریت در جهان بسیار پیچیده است و مدیران به تنهایی نمی توانند موفق شوند مگر با خرد جمعی و استفاده از سرمایه های انسانی دلسوز و خارج از چارچوب سازمانی چراکه کارمندان و مستخدمین سازمان ها آنقدر درگیر کارهای اداری و روزمره هستند که حتی فرصت فکر کردن و نوآوری ندارند مخصوصا در این دوران سخت کرونا که همه کارکنان با انباشت کارهای اداری مواجه هستند.

قطعا شورای شهر رشت، شهردار و استاندار و بسیاری از فعالان فرهنگی و هنرمندان خوب می دانند که سرمایه و امکانات در گیلان و به ویژه رشت بسیار کم است و از آنچه که داریم هم درست استفاده نمی‌شود. بنا به خواست دلسوزان فرهنگی در قالب پیشنهادهایی مطرح شده که رشت باید در تمامی مناطق شهرداری با مشارکت بخش خصوصی فضاهای فرهنگی و هنری و تفریحی سالم داشته باشد تا مردم بیشتر بتوانند در کنار یکدیگر زندگی اجتماعی را تجربه کنند.

اگر یک خانواده بتوانند با همدیگر یک کنسرت موسیقی بروند و یا فیلمی در سینما ببینند رابطه شان قطعا بهتر خواهد بود و نشاط بیشتری در بین اعضای خانواده دیده خواهد شد.

چرا رشت نباید فرهنگسرا داشته باشد؟ چرا سالن اصلی تئاتر شهر در بوستان ملت که با بودجه ملی ساخته شد باید در اختیار اداره کل ارشاد باشد؟ مگر نیروی انسانی کافی ندارند؟

درحالیکه این سالن می‌تواند به روش هیئت امنایی اداره شود بلاتکلیف است و درحال خاک‌خوردن است.

جناب آقای استاندار همین ماجرا که سرمایه مردم درست به کار گرفته نمی‌شود خود نوعی از فساد است. گیلان و به‌ویژه رشت آنقدر نخبه در عرصه های گوناگون دارد که خیلی بهتر از این می‌شود این استان و شهر را اداره کرد. اداره‌کردن با هزینه مردم و برای مردم.

در گیلان آنقدر هنرمند معتبر از این استان و این شهر در کشور و به ویژه تهران هستند که می‌شود با حضورشان فضای فرهنگی رشت را چنان گرما بخشید که الگویی برای کشور باشد. رشت آنقدر سرمایه انسانی و معنوی دارد که تا سالها می تواند این فضاهای خاک گرفته و بی جان را زنده کند.

اگر جوانان به ترکیه می‌روند و کلی ارز از کشور خالی می‌شود برای این است که ما در داخل برنامه ای نداریم. این نتیجه یک تحقیق میدانی است که سالها متمرکز بر آن هستم که رشت توان آن را دارد که گروه های بزرگ هنری و اتفاقات بزرگ هنری را میزبان باشد و این یعنی سرازیر شدن سرمایه، یعنی راه حلی برای اشتغال جوانان,، یعنی درآمد بیشتر،  یعنی امید بیشتر به زندگی و در نهایت یعنی کم‌شدن بزهکاری و فساد.

هنوز فرصت هست و دولتی که تازه نفس است می تواند در یک سال اول کاری بکند که سال چهارم شاید قادر نباشد. خرد جمعی نیاز امروز مشکلات مدیریتی کشور است همانقدر که نشستن در پایتخت و فرمان راندن بر استان ها کارساز نیست نشستن در پشت درهای بسته و غرق شدن در نامه‌نگاری و مراجعات هم کارساز نیست.

و اینجاست که گروهی از نخبگان می‌توانند به کمک نظام مدیریتی بیایند تا مردم باور کنند که تنگ‌نظری دارد کمرنگ می‌شود و اگر از این فرصت طلایی استفاده درستی نشود، هزینه ترمیم این گسل بسیار بیشتر از امروز خواهد بود.

تفاوت عمده‌ی حوزه فرهنگ در این است که می تواند دیگر حوزه ها مانند محیط زیست، اقتصاد، کشاورزی و ... را یاری رساند و آگاهی بخشی کند.

صداوسیمای استانی  فرصت کمی نیست که بشود مردم را به هم نزدیکتر کرد. شبکه های اجتماعی و فضای مجازی همه ابزار هایی هستند که امروز کار مدیران را آسانتر می کنند.

استانی که روزگاری سرآمد بود و رشت شهری که شهرتر از دیگر شهرها بود امروز گرفتار کج سلیقگی، بی‌توجهی و تنگ‌نظری هایی شده که هیچ توجیه پذیر نیست. هنوز فرصتهست و ما منتظر می‌مانیم تا این مدیران تازه نفس چه زمان این خردمندان و دلسوزان را فرا می‌خوانند برای اندیشیدن جمعی.