کلانشهر؛ رضا حقی، کارگردان- سینما و تئاتر از سویی و ورزش از سوی دیگر، در کشور ما از اول انقلاب تا کنون دو راه جدا را طی کرده‌اند. در همین راستا مخاطبان این دو مقوله نیز دچار فراز و فرود‌هایی بوده‌اند. بنابر دلایل متعدد - که قصد آسیب‌شناسی آن‌ها را در این نوشتار ندارم - هرچه از تعداد سینما‌ها و آمفی تاتر‌های ما در کشور کم شد، به تعداد ورزشگاه‌ها اضافه شد. هر چه بودجه به سینما و تئاتر کمتر اختصاص پیدا کرد و سیاست این بود که این هنر‌ها متکی به خود شوند، به مقوله ورزش بودجه بیشتری اختصاص یافت. هرچند به عدالت بین آن‌ها تقسیم نمی‌شود و همیشه فوتبال بیشترین حجم بودجه را می‌بلعد.

هر چه حمایت‌های مالی، مسئولین کشوری و استانی و شهری از مقوله ورزش به خصوص فوتبال اضافه شد، حمایت مالی مسئولین مربوطه به سینما و تئاتر و مقولات هنری به صفر نزدیک شد. همه این اتفاقات زمانی رخ می‌دهد که این حمایت‌ها و بی‌مهری‌ها همیشه توأم با تناقض‌های زیادی روبرو بوده است. و مسائل اولیه و چرایی برخورد‌ها و مشکلات پیش پا افتاده دربرخورد با این دو مقوله هنوز حل نشده است. از جمله این تناقض‌ها، پرسش‌های زیر را می‌توان مطرح کرد.

۱ - چرا در سالن‌ها و استادیوم‌های ورزشی ورود زنان ممنوع است و زنان نمی‌توانند در جایگاه بنشینند و مسابقات ورزشی را ببینند.

۲ - چرا همین زنان فوق الذکر می‌توانند داخل پارک‌ها، ورزش صبحگاهی و عصر گاهی را به صورت مختلط همراه با موسیقی انجام دهند.

۳ - چرا همین زنان هر ساله چندین بار با حمایت رسمی اداره کل ورزش جوانان و شهرداری‌ها پیاده روی مختلط به منظور افزایش نشاط اجتماعی و سلامت انجام می‌دهند.

۴ - چرا حضور و ورزش زنان در بوستان‌ها و پارک‌ها به صورت مختلف همراه با موسیقی انرژی بخش، مجاز است ولی حضور همین زنان به طور جداگانه در قسمت زنان بدون موزیک ممنوع است.

۵ - چرا حضور زنان و مردان در سالن‌های تاریک، که چشم، چشم را از شدت تاریکی نمی‌بیند، از ۱۰صبح تا پاسی از شب مجاز است - آن هم به صورت مختلط - در سینما و تئاتر کنار هم می‌نشیند و آب از آب تکان نمی‌خورد.

۶ - چرا فضای ورزشگاه در روز روشن به صورت جداگانه برای زنان امن نیست. ولی حضور آن‌ها در سالن‌های تاریک، روی صندلی‌ها بغل یکدیگر، اشکالی ندارد و امنیت برقرار است.

۶ - چرا انجام بازی والیبال، بدمینتون، تنیس، پینگ پنگ به طور مختلط زن و مرد به صورت دوستانه و خانوادگی در پارک‌ها مجاز است ولی همین بازی‌ها موقع بارندگی و یا سرما در داخل سالن‌های ورزشی مجاز نیست؟ این بازی‌ها که در پارک‌ها توسط افراد زیادی دیده می‌شود ولی در سالن‌ها تماشاگر ندارد. چه چیزی این وسط فرق می‌کند.

۷- چرا در ورزش، دیدن بازیکنان ورزشی با شورت ورزشی مجاز است. و در ورزش‌هایی مثل شنا و کشتی حتی حد این میزان مجاز بیشتر می‌شود! ولی در سینما و تئاتر حداکثر پوشیدن شلوارک مجاز می‌شود؟

مثلاً جواد هاشمی به عنوان بازیگری که در صحنه‌ای از یک سریال در سونا حضور داشت تا مدت‌ها توضیح داد که چرا قسمتی از بالاتنه‌اش بدون لباس در فیلم نشان داده شده است.

تناقض‌های بالا وقتی در کنار همدیگر قرار می‌گیرد این پرسش را در ذهن ایجاد می‌کند که این کمدی تا کی می‌خواهد ادامه داشته باشد؟!