هرچند، مذاکرات برجامی، موضوعی حاکمیتی و فراتر از اختیارات وزارت خارجه و دیپلمات های کشورمان است اما اگر توافق نهایی و افکارعمومی به انطباق متن امضا شده با منافع ملی اعتماد کنند، آنگاه تاریخ ایران، کارنامه اصلی باقری را نه بهعنوان دیپلمات آرمانگرای نامنعطف بلکه بهعنوان مذاکرهکننده ارشدی واقعگرا که با ادامه استراتژی «مذاکره» ظریف و عراقچی ، پرونده طولانی چالش برجام را بست، به خاطر خواهد سپرد.
آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، عموی علی باقریکنی است که رئیس سابق مجلس خبرگان رهبری بود. همچنین پدرش، محمدباقر باقریکنی از سال ۱۳۹۴ با حکم رهبر انقلاب به عضویت هیات امنای موسسه جامعه الصادق درآمد. علی باقری کنی، در محله کن تهران بزرگ شد و در فضای گفتمان اصولگرایی و در ارتباط با نسل اول انقلابیون، سیاست ورزی را از خانوادههای انقلابیون تا دانشگاه ادامه داده است.
علی باقری، دیپلمات آرمانگرای انقلابی
زمانی که سعید جلیلی معاونت اروپا و آمریکا وزارت امور خارجه را برعهده داشت، باقری کنی مدیرکل اروپای مرکزی و شمالی این معاونت بود و پس از سعید جلیلی، مدتی بهعنوان معاون اروپای وزیر امور خارجه فعالیت کرد و پس از حضور جلیلی در شورای عالی امنیت ملی، علی باقری بهعنوان معاون او منصوب شد.
علی باقری، سیاستگذار امنیت ملی
باقریکنی از ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ و در دوره سکانداری سعید جلیلی در مذاکرات هستهای در دولت نهم و دهم عضویت داشت. سالهایی که روسیه و چین هم کنار ایران نبودند و قطعنامههای پیدرپی علیه ایران صادر میشد. پرونده هستهای از فاز حقوقی وارد فاز امنیتی شده بود. قطعنامههای شورای امنیت که از سوی احمدینژاد، «کاغذ پاره» خوانده میشدند، ایران را به گرداب تحریمهای بیسابقه مالی و نفتی کشانده بود. اما این روند با انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ متوقف شد.
علی باقری پس از پیروزی انتخاباتی روحانی از تیم هستهای کنار رفت و نقدهایش علیه مذاکرات برجامی ظریف را از رسانههایی مانند شبکه افق سیما، وبسایت مدرسه کالک وابسته به بسیج دانشجویی و مرکز رشد دانشگاه امام صادق منتشر کرد. او مقدمهای هم بر نسخه فارسی کتاب خاطرات وندیشرمن، مذاکرهکننده تیم هستهای نوشت.