به گزارش کلانشهر، دکتر ریحانیان یکی از متخصصان جوان و برجسته جراحی مغز و اعصاب و از اساتید دانشگاه علوم پزشکی گیلان است. او طی سالهای گذشته موفق به انجام جراحی‌های پیچیده زیادی در پورسینا شده است.جراحی هایی که باعث نجات جان افراد از مرگ و یا معلولیت و معلولیتهای شدید شده است.

بعد از چنین انتصاب‌هایی این سوال مطرح می‌شود که با حضور چهره‌هایی مانند دکتر ریحانیان در سمت‌های مدیریتی، آیا امکان حل و یا کاهش مشکلات مراکزی مانند پورسینا وجود دارد و یا صرفا باعث خالی ماندن جای او هنگام جراحی‌های دشوار در اتاق عمل و آسیب به بیماران می‌شود.

براساس گمانه زنی‌ها که با توجه به مشکلات زیرساختی، کمبود امکانات و بودجه اندک پورسینا شکل گرفته است؛ امکان موفقیت در بخش «مدیریت تخصصی» در تنها مرکز ترومای گیلان، برای یک پزشک اندک است. در حالی که همان پزشک به دلیل مهارت بالا بدون دغدغه می‌تواند در طول هفته جان چندین بیمار را نجات دهد و یا از معلولیت آن‌ها جلوگیری کند. (در این ارتباط بیشتر بخوانید)

تجربه ثابت کرده است که کمبودهای مختلف بخش درمان گیلان عموما باعث هدر رفتن انرژی پزشکان دارای بار علمی و مهارت مانند ریحانیان در پست مدیریتی می‌شود. دستاوردهای احتمالی او پشت میز ریاست هم می‌تواند از عهده اکثر مدیران متوسط دیگر هم بربیاید. اما احتمال اینکه از هر 1000مدیر حتی یک نفر بتواند در اتاق عمل از مرگ انسانها جلوگیری کند و یا دستاورد علمی خاص در حوزه مغز و اعصاب ارائه دهد چیزی در حد صفر است. 

کاش دکتر ریحانیان پیشنهاد تبدیل حکم «سرپرستی» به «ریاست» بیمارستان پورسینا را نپذیرد و جایگاه علمی کم نظیرش را با چاه‌ویل ناکارآمدی  مدیریت بعضی بخش ها در ایران تعویض نکند. چون با توجه به شرایط بسیار دشوار اقتصادی حاکم بر ایران می‌توان پیش بینی کرد که کمتر پروژه‌ای به نتیجه برسد. حتی اگر وعده ساخت بیمارستان ۳۵۰ تختخوابی جایگزین پورسینای رشت را داده باشند؛گفتنی است مطالعات اجرای بیمارستان جایگزین پورسینا بعد از چند دهه وعده از سال 98 آغاز شده اما اینکه چند گام عملی برداشته شده مانند صدها پروژه نیمه تمام ایران در ابتدای راه مانده است.