واریس عبارت است از بزرگ و دردناکشدن سیاهرگهای بدن که بیشتر در سطح پوست ساق پا و ران دیده میشود.
علاوه بر شکل ظاهری رگها، درد و تورم و قرمزی در اطراف رگهای برجستهشده نیز مشهود است. خارش نیز یک علامت شایع در واریس بوده که علت آن خروج هموگلوبین از خون و جدار رگ و ورود آن به فضای میان بافتی و اطراف سلولها است.
اهمیت تشخیص واریس
آنچه در بررسی سیاهرگهای واریسی اهمیت بیشتری دارد تشخیص و یافتن علت زمینهای ایجاد واریس است. در واقع عوامل بسیاری در یک طیف کماهمیت تا مهم و خطرآفرین برای واریس یک بیمار میتواند مطرح باشد.
وجود بدخیمی یا سرطان میتواند خود را بهصورت رگهای واریسی در پا نشان بدهد. همچنین یکی از علل مهم واریس وجود لختههای خون در سیاهرگهای عمقی پا است که بالقوه خطرآفرین هستند.
پزشک باید در قدم اول پس از شرححال و معاینه اندام تحتانی بیمار، در هر دو حالت خوابیده و ایستاده، اقدام به انجامدادن سونوگرافی یا ونوگرافی از سیاهرگهای پا کند. نوعی از سونوگرافی بهنام «سونوگرافی داپلر» یک روش مناسب، کمهزینه و غیرتهاجمی برای ارزیابی جریان خون در سیاهرگهای عمقی است.
درصورت وجود لخته، که باعث انسداد جریان خون در سیاهرگ شده باشد، پزشک قادر به تشخیص آن خواهد بود و اقدامات درمانی مناسب را مانند تجویز داروهای ضدانعقادی برای بیمار انجام خواهد داد. در روش ونوگرافی مادهای رنگی به داخل جریان خون تزریق شده و با اشعۀ X تصویربرداری انجام میشود.