اختصاصی کلانشهر :مشکلات زیادی در ایران وجود دارد که تبدیل به بخشی از زندگی مردم شده است؛مانند تورم دو رقمی،اتومبیل‌های بی‌کیفیت،جاده‌های غیر استاندارد،آلودگی هوا،ترافیک و موارد دیگر از این دست. به روایت تمام مسئولان انتظامی، بحران اقتصادی حاکم بر ایران سرقت‌های خُرد را افزایش داده است.برهمین اساس طی دوسال گذشته افزایش سرقت از کابلهای مخابراتی زندگی شمار زیادی از ساکنان مناطق مختلف ایران و روستاها و شهرهای گیلان را مختل کرده و طبق گزارش‌های متعدد این موضوع هم در حال تبدیل شدن به بخشی از مشکلات غیر قابل حل مردم است. چون مدتهاست شمار زیادی از ساکنان مناطق روستایی و شهری گیلان تجربه دزدیده شدن یک یا چند بار کابل مخابراتی محل زندگی یا کارشان را داشته‌اند.

یا بواسطه دزدیده شدن کابل‌های مخابراتی پیگیری‌هایشان برای کاری مهم به سرانجام نرسیده است.آنها یک جواب تکراری هم از سوی مخابرات یا نهادهای دیگر می‌شنوند که کابل‌ها دزدیده شده‌اند و مخابرات توان جایگزین کردن این حجم از کابل را در «مدت کوتاه» ندارد. تصور نکنید «مدت کوتاه» مخابرات یک روز یا یک هفته یا یک ماه است. در همین رشت کوچه و محلاتی هستند که بیش از چند ماه را منتظر حضور ماموران مخابرات برای جایگزین کردن کابل و وصل ارتباط تلفنی و اینترنتی‌شان مانده‌اند.تبعات قطع یک متر کابل برای زندگی یک کوچه فقط قطع تلفن ثابت نیست. از اینترنت خانگی تا کسب و کارهای مرتبطی که با اینترنت ای دی اس ال انجام می‌شود و دستگاه‌های کارت خوان و ...را شامل می‌شود.

افرادی که گذرشان به یکی از نواحی مخابرات گیلان افتاده باشد می‌دانند که روزانه دهها مورد گزارش کابل دزدی به این مرکز اعلام می‌شود. همچنین چند برابر آن افراد عاصی برای پیگیری سرانجام کابل دزدی‌ها، حضوری در مخابرات اعتراض می‌کنند که البته عموما مانند اعتراض ساکنان روستای کنسستان سنگر بی نتیجه می‌ماند. شاید برای مخاطب عجیب باشد که کابل مخابراتی این روستا که از سال 1399 دزدیده شده تاکنون وصل نشده است.گویا مردم یک روستا باید همپای سارق تقاص سرقت اموال عمومی را پس بدهند که طبیعتا به نظر می‌رسد با گذشت این زمان تک تک اهالی به جای سارق تنبیه شده‌اند.البته مشخص نیست که سارق همچنان مشغول کار سرقت است یا بازداشت شده است.  

طبق آخرین آمار ارائه شده از سوی مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات استان گیلان بیش از ۳۰۰ هزار متر کابل مخابراتی در گیلان سرقت شده یعنی معادل سه سال توسعه مخابراتی گیلان. این شرکت طبیعتا وظیفه‌ای برای حل مشکلات اقتصادی مردم را ندارد.همچنین نمی‌تواند به سارقانی که برای فروش هر کیلو کابل مخابراتی بین پنجاه تا صدهزارتومان، زندگی صدها نفر را مختل می‌کنند اعلام کند تا حضوری به مخابرات مراجعه کنند و کمک هزینه زندگی دریافت کنند!

البته که مخابرات نمی‌تواند برای هر منطقه «کابل بان» هم استخدام کند. راهکار چیست؟ مردم همچنان منتظر وعده‌هایی مانند امتداد کابل‌های مخابراتی به زیر زمین یا فیبر نوری باشند؟ واقعا چند نفر باور می‌کنند که با توجه به اوضاع اقتصادی حاکم بر ایران این پروسه زودتر از وصل چند متر کابل دزدیده شده به سرانجام برسد؟

همچنین مدیر ارتباطات گیلان از سیم کارت‌هایی شبیه سیم کارت‌های تلفن همراه برای سرویس‌های تلفن خانگی و اینترنت قطع شده گفته، که این دومی هم نیازمند شرایط خاص است.

هنوز گیلان مانند بخش‌هایی از استان تهران و برخی استان‌های بزرگ به «بهشت» افراد مجرم تبدیل نشده است.پایش مستمر کمتر از 300 مغازه خرید و فروش ضایعات در استان نباید برای نیروی انتظامی،اصناف،دهیاری‌ها و کمک گرفتن از گروه‌های مردمی سخت باشد تا عرصه برای مالخرها و دزدان دشوارتر شود و مردم بیشتر از این دچار خسارت نشوند.