ایشون در آن زمان مثلا بسیار تحول خواه می نمود و پشت درهای بسته مدعی بود آمده است تا فلک را سخت بشکافد، اما بعد که نظام زد توی ذوقش و تایید صلاحیت نشد بلافاصله مثل بچه خوب و سر به راه، راه نما نزده پیچید زیر بیرق آقا رئیسی تا از قافله قدرت عقب نماند... 

یه مدت مناطق آزاد رو بهش دادن که گرمای انتخابات بخوابه و اجر گلوی ایشون هم ضایع نشده باشه... ده روز پیش اما در معادلات داخلی بهش بای دادند، برکنارش کردند و ایشون باز هم از قدرت شکست عشقی خورد...

حالا در نصیحت به رئیسی زبان باز کرده...

حقا چقدر منزجر کننده است این اطفارهای شبه انتکتوئلی از این قماشی که تا پشت میز و سر سفره هستند سر به اطاعت دارند و تا دست غیب از مرکز دایره خودی ها بیرون ‌شان میراند یاد مردم می افتند... حرف زدن اینها، نصیحت الملوک های اینها، و... مثل پاشیدن نمک روی زخم است.