کلانشهر:خبر فروش بالای فیلم «خیزش, غرش, آتش» محصول سینمای هند در ژاپن نشان می‌دهد که فروش پایین این فیلم در کشور ما به فیلم برنمی‌گردد بلکه سیستم پخش، اکران و توزیع فیلم‌ است که باید اصلاح شود تا فیلمی چون این نمونه بتواند فروش حقیقی خود را داشته باشد.

این طور که این خبر می‌گوید، پس از گذشت 20 روز از اکران این فیلم، توانسته 206 میلیون ین (1.4 میلیون دلار) کسب کند و تا به همین‌جا عنوان سومین فیلم پرفروش هند در ژاپن را از آن خود کند. حتی این فروش قابل توجه به‌خاطر ویژگی منحصر به فردی در این فیلم نیست بلکه دیگر فیلم‌های هندی اکشن، ماجراجویانه و دارای قهرمان نیز فروش خوبی داشتند. چراکه  فیلم «باهوبالی 2» که اتفاقا آن را هم راجامولی کارگردان همین فیلم ساخته است، با فروش 300 میلیون ین دومین فیلم پرفروش هندی در باکس‌آفیس ژاپن است که کاملا در فضای قهرمانی و اکشن می‌گذرد. البته این فیلم با 6 ماه فروش به این جایگاه رسید و فیلم 2 بار با فاصله در سینماها اکران شد که یک بار آن تدوین بین‌المللی و یک بار تدوین هندی بود اما فیلم «خیزش, غرش, آتش» تنها 20 روز اکران داشت و تنها یک تدوین از آن برای تمام سینماهای جهان اکران شده است.

شاید اینگونه به‌نظر برسد که این فیلم در ژاپن توانسته اکران خوبی داشته باشد و در سینماهای دیگر کشورهای دنیا که فیلم‌های گوناگون دارند نتوانسته اکران موفق داشته باشد. اما باید گفت طبق گزارش ورایتی اکران جهانی این فیلم نیز چشمگیر بوده و در مجموع 145 میلیون دلار فروش کرده که 14.5 میلیون دلار آن در آمریکای شمالی بوده است؛ کشوری که خود دارای انواع فیلم‌ با مخاطبین فراوان است. در هفته‌ای که گذشت این فیلم 73 میلیون ین فروش کرد (نزدیک 500 هزار دلار) و بالاترین دستاورد یک فیلم هندی در هفته اول نمایش در ژاپن را از آن خود کرد. با این فروش این فیلم در جایگاه دهم پرفروش‌های ژاپن جای گرفت، اما 9 فیلم دیگر همه ژاپنی بودند و در عین حال موفق شد تا فیلم‌های هالیوودی مانند «اسپنسر» و «سلطه دنیای ژوراسیک» را پشت سر بگذارد که جزو اتفاقات نادر در سینمای شرق آسیا است زیرا همواره فیلم‌های آمریکایی در سینماهای شرقی چون چین و ژاپن فروش بالا داشتند.

نمایی از فیلم RRR

پس همین موضوع نشان می‌دهد که سینمای قهرمانی، اکشن و هیجانی می‌تواند از کشورهای آسیایی باشد و هم در این قاره و هم در دنیا فروش بالایی داشته باشد. چیزی که گویا در سینمای کشور ما چندان خبری از آن نیست و بیشتر فیلم‌های درام شهری و آپارتمانی و همینطور فیلم‌های کمدی است که ساخته و در چرخه تحمیلی اکران به نمایش درمی‌آید. این درحالی است که اگر به فیلم‌های ژانرهای غیر درام نیز توجه شود شاهد آن خواهیم بود که آنها نیز خواهند توانست در فروش موفق باشند. نمونه عیان و روشن برای این مدعا خود همین فیلم RRR است که از تابستان در تهران اکران شد اما به سختی کف فروش را داشت. اما همین فیلم در سینمای ژاپن در 209 پرده نمایش و 31 پرده آی‌مکس در 44 شهر اکران شده که گسترده‌ترین اکران برای یک فیلم هندی بوده است. راجامولی و 2 بازیگر فیلم نیز با یک تور تبلیغاتی برای معرفی آن به شهرهای مختلف ژاپن سفر کردند و در نتیجه اکران موفق و پرفروش این فیلم رخ داد. اما این فیلم در زمانی که هنوز شرایط شهرها به سوی ناآرامی‌ها نرفته بود و می‌توانست فروش خوبی داشته باشد، تنها 53 سالن برای اکران داشت. در حالی که فیلم احضار 3 در سال گذشته با بلیت 30 هزار تومانی از 31 خرداد آن هم در زمانی که هنوز سینماها به دلیل کرونا کمتر فعالیت می‌کردند، توانست 1 میلیارد و 400 میلیون تومان فروش کند زیرا 125 سالن در اختیار این فیلم بود.

ساداتیان: تهیه‌کننده هندی به‌خاطر تحریم‌ها نگران اکران فیلمش در اروپا و آمریکا بود/ رایت فیلم را با سماجت خریدیم

نمونه فروش‌های خوب دیگر نیز به انیمیشن‌های اخیر مربوط می‌شود. فیلم‌هایی جذاب و پرنشاط که مردم را می‌تواند به سینما بیاورد.

اما مشکل امروز سینمای ایران این است که به‌جای آنکه به فیلم‌هایی در ژانرهای دیگر توجه داشته باشد و با دادن سالن‌ها و سانس‌های بیشتر اجازه دهد که فیلم‌ها بتوانند فروش بیشتری را تجربه کنند، سالن‌ها را در اختیار برخی فیلم‌های مورد پسند خود قرار می‌دهد که یا فروش بالایی را برای سرمایه‌گذار و سینمادار فراهم کنند که در حال حاضر این را در سینمای کمدی می‌بینیم و گویا اجازه اکران به دیگر فیلم‌ها نمی‌دهند یا فیلم‌های درامی که حتی با فروش پایین و ضعیف سینمای محفلی برخی فیلمسازان را زنده نگه دارد.

 

اما اگر بتوان شاهد ورود فیلم‌های قهرمانی در فضای روز یا حتی تاریخی با اکران زیاد بود می‌توان به فروش بالای فیلم‌ها و تغییر پیدا کردن فضای سینمای کشور بود.

در هر حال فرصت ورود فیلم‌های جذاب و مخاطب‌پسند به سینمای کشور ما با فیلم اخیر سوخت و باید منتظر فرصت و شرایط دیگری بود که فیلم دیگری آن هم به صورت قانونی و با خرید رایت بتواند به سینمای کشور وارد شود و شاید با سالن و سانس‌های متعدد بتواند فروش بیشتری را تجربه کند. امیدواریم در نظر مدیران صنفی سینمای کشور تغییر رویه و اندیشه‌ای رخ دهد تا ایران را به صحرای کم‌فروش و جزیره ترسناک بدفروش فیلم‌های خارجی تبدیل نکنیم تا کمپانی‌های خارجی که یکبار هم بر اساس و اصول رایت فیلم خود را به ایران فروختند دفعه دیگر از اکران فیلم‌شان در ایران فراری نباشند.