کلانشهر: عیسی کلانتری، رییس سابق سازمان محیط زیست درباره با شایعه بازداشتش، مسائل آب و جاسوسی با روزنامه اعتماد مصاحبه کرده است. 

بخش‌‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: 

من از حدود 25 سال پیش معترض سیاست‌های آبی کشور هستم. برای اینکه کشور ما توان این همه مصرف را ندارد و ما در حال استفاده از حقوق نسل‌های بعد هستیم.

جاسوسانی در کشور هستند که الان خودشان را به عنوان خادم کشور معرفی می‌کنند و اینها عملا در مسیر انهدام کشور هستند. کشور ایران را نه می‌توانند از نظر سیاسی دگرگون کنند و نه اقتصادی. سیاست‌های اقتصادی و بین‌المللی اشتباه باشند، قابل اصلاح هستند. اما اگر سیاست‌های آبی کشور اشتباه باشد و ادامه یابد، منابع آبی قابل جایگزینی نیست. منابع آب کشور تمام شود، استفاده از آب دریا و آب ژرف در حد حرف است. چون آنقدر محدود و گران است، بیشتر از آب خوردن نمی‌توان تامین کرد. کسانی که در مقابل سیاست‌های اشتباه بایستند، دشمن اینها را باید حذف کند.

الان بزرگ‌ترین مشکل کشور، نه برجام است، نه آزادی بیان، نه حجاب و نه هیچ مساله دیگر؛ مساله اصلی کشور آب است. در درجه اول مساله کشور است؛ این موضوع کشور را ویران می‌کند. قبلا آب جزو منابع تجدیدپذیر بود ولی الان تجدیدناپذیر است.

الان دشمن واقعی تمام تلاش خود را گذاشته که منابع آب درون سرزمینی‌مان را تمام کنیم. این بزرگ‌ترین خطر برای تمدن ایران است؛ جمهوری اسلامی 44 سالش است ولی کشور ایران 7 هزار ساله‌ و ما در حال از بین بردن منابع آبی نسل‌های بعدی هستیم.

سیاست‌های جاری کشور در مصرف آب برای کشور بسیار خطرناک است. اگر این سیاست‌ها ادامه پیدا کند تا سال 1420 آب‌های زیرزمینی ما تمام شده است؛ به خصوص تغییرات اقلیمی این موضوع را تشدید می‌کند.

همه دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها خشک شده است. تغییر اقلیم وجود دارد ولی مصرف آب ایران روز‌به‌روز به‌جای اینکه کمتر شود، بیشتر می‌شود که این پتانسیل وجود ندارد. کسانی که معترض به این سیاست‌ها باشند، دشمن واقعی حتما اینها را حذف می‌کند. 

لذا این شایعات که فلانی به دلیل دادن اطلاعات آبی کشور دستگیر شد و جاسوس بوده و اینها، به همین دلیل است. کاوه مدنی را هم در این دسته می‌بینم که حذفش کردند.

تفکر آبی کاوه مدنی هم مثل من بود. وزیر اطلاعات سه بار رسما در دولت گزارش داد که کاوه مدنی جاسوس نیست. ولی مجبور شد از کشور خارج شود.دولت قدرتش را نداشت که حفظ کند. علی‌رغم اینکه وزارت اطلاعات حامی‌اش بود، مجبور شد برود. روحانی هم نتوانست کاری کند.

وزیر اطلاعات دنبال کارش بود ولی نتوانستند. مثل همین محیط‌زیستی‌هایی که در زندان هستند؛ اول اعدام داده بودند که با لطف رییس وقت قوه قضاییه که آقای رییسی بود تبدیل شد به 8 سال زندان. خود وزارت اطلاعات رسما گزارش داد که اینها جاسوس نیستند. بالاخره یا وزارت اطلاعات دروغ می‌گوید یا دیگران.

الان همه اقتصاددان‌ها می‌گویند کسری بودجه و برداشت اضافی از منابع و چاپ پول بیش از حد اقتصاد کشور را بهم می‌ریزد ولی ناچارند و این کار را می‌کنند. آب هم همین است. چون پول ندارند مواد غذایی بخرند، برداشت زیاد می‌کنند. کسی که برداشت می‌کند آینده و 1420 را نمی‌بیند. ولی من می‌بینم و آن موقع می‌شوم جاسوس که حذف شوم تا در سال 1415 تا 1420 سفره‌های آب کشور از بین برود. آقای چیت‌چیان (وزیر نیروی دولت اول روحانی) این را می‌فهمید و او را حذف کردند.

 اگر آب عربستان تمام شود مشکلی ندارد؛ جمعیتش 30 میلیون نفر است و سالانه می‌تواند 30 میلیارد دلار غذا وارد کند. ولی ما 85 میلیون نفریم؛ نمی‌توانیم 85 میلیارد دلار غذا وارد کنیم. مردم گرسنه را در کشور چگونه می‌خواهید حفاظت کنید؟ مساله آب، مساله از هم پاشیدگی کشور و ملت است و کسانی که این تذکرات را می‌دهند باید حذف شوند تا دشمن به خواسته‌اش برسد.