"مربی همه مربیان" در 10 فوریه 1935 در تراونیک به دنیا آمد، او خالق یکی از بزرگترین موفقیت های ورزش کرواسی، مدال برنز جهان در سال 1998 است.

او تا 31 سالگی با پیراهن دینامو، لوکوموتیو، سارایوو، ریژکا و در نهایت سیون فوتبال بازی کرد و سپس تصمیم گرفت در موتیه سوئیس مربی شود. او در سوئیس ماند هدایت تیم ملی این کشور را برعهده گرفت اما صعود او در سال 1979 آغاز شد، زمانی که او به ریه‌کا آمد و با این تیم به یک چهارم نهایی جام برندگان جام رسید و. چیرو در دسامبر 1980 دعوت به دینامو را پذیرفت و تا تابستان 1983 سرمربی این تیم بود و در سال 1982  برای اولین بار پس از 24 سال عنوان قهرمانی یوگسلاوی را به دینامو آورد.

او سالها بعد در تیم ملی کرواسی که تازه از یوگسلاوی جدا شده بود بعد از حذف ناعادلانه در یوروی 96 ، در جام جهانی 98 به مقام سوم جهان رسید که افتخاری بزرگ برای این کشور کوچک اروپایی به شمار می‌آید. چیرو پس از این کار بزرگ به ایران آمد و در تیمی که خود را برای صعود به جام جهانی2002 آماده می‌کرد تبدیل به یک مربی محبوب شد اما با همه شایستگی‌های آن نسل این تیم مغلوب یک بازی عجیب در بحرین شد و از صعود  بازماند.

بلاژویچ با وجود تمایل محسن صفایی فراهانی رییس فدراسیون ایران، قراردادش با ایران را ملغی کرد و کار را به دستیارش برانکو ایوانکوویچ سپرد. مردی که در دوره بعدی صعودی موفقیت آمیز به جام جهانی داشت. 

چیرو که همواره با ادبیات جالب و مصاحبه‌ها و تیترهای درخشانش در یاد ما می‌ماند یک بار هم در کهنسالی برای اداره مس کرمان به ایران بازگشت که این سفر موفقیت‌آمیز نبود.

بلاژویچ در سالهای اخیر درگیر بیماری سرطان بود و مرگ خود را از خدا درخواست کرده بود. او ساعتی پیش در سن 88 سالگی درگذشت. 
روحش شاد.