کلانشهر: تعداد آنها که در ناآرامیهای اخیر ایران، دچار آسیب از ناحیه چشم شدهاند، مشخص نیست اما آنطور که در گزارش روز چهارشنبه 23 آذر روزنامه «هممیهن» با تیتر «دستور دیرهنگام بعد از درمان خانگی» آمد، دبیر کل انجمن چشمپزشکی از ارسال گزارشی محرمانه درباره اصابت ساچمه به چشمها به مقامات خبر داده بود؛ گزارشی که از صدور بخشنامه معاونت درمان وزارت بهداشت برای پذیرش مصدومان اعتراضات میگفت. تعدادی از این مصدومان را با چرخی کوتاه در اینستاگرام و توئیتر میتوان دید و با نگاهی گذرا به صفحه یکی از آنها میشود باقیشان را، آنهایی را که تصمیم گرفتهاند سخن بگویند، یافت. از نیلوفر آقایی، کارشناسارشد مامایی تا الهه توکلیان، کارشناس حسابداری. از غزل رنجکش، نویسنده تا هلیا بابایی، دانشآموز دبیرستانی و... عکسها و نوشتههای این مصدومان به شکلی توأمان از احساس خشم و امید میگوید. از اینکه در ابتدا دو نفر از این چهرهها پا پیش گذاشتند و یکدیگر را در شبکههای اجتماعی یافتند؛ غزل رنجکش، دختر اهل بندرعباس و مرسده، مربی بدنسازی که با عزمی جزم، برای کمک و روحیه دادن بهدنبال آسیبدیدگان از ناحیه چشم میگردند. آسیبدیدگانی که نقطه مشترکشان فارغ از رنج تماشای جهان تنها با یک چشم، امید به ادامه زندگیست. امیدی که هرکدام به شکل و شیوهای در برابرِ دو چشمِ ما تجلیبخش آن شدهاند.
نظر شما: