۱۴۰۱/۱۱/۲۵ - ۲۱:۰۱
یافته‌های بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد:نحوه پرورش دو منبع پروتئینی محبوب مرغ و ماهی قزل آلا، ردپای مشابهی در محیط زیست دارد.
هالپرن در مقایسه جوجه های گوشتی پرورشی صنعتی و ماهی های آزاد پرورشی از جمله ماهی قزل آلا، گفت: مرغ ها درست مانند ماهی قزل آلا از اقیانوس ها تغذیه می شوند و برعکس ماهی قزل آلا از محصولات گیاهی مانند سویا تغذیه می شود.به گزارش سیناپرس، علاوه بر محصولات زمینی، جوجه ها با پودر ماهی و روغن ماهی تغذیه می شوند. در حالی که ماهی قزل آلا که معمولا ماهی های دیگر را می خورند، با خوراک زمینی مانند محصولات روغنی، سویا و گندم پرورش می یابند.
محققان دریافتند: ۹۵ درصد از ردپای تجمعی محیطی این دو مورد شامل انتشار گازهای گلخانه‌ای، آلودگی مواد مغذی، استفاده از آب شیرین و اختلالات فضایی، در کمتر از ۵ درصد از زمین متمرکز شده است و این دو محصول ۸۵٫۵ درصد همپوشانی فضایی دارند که بیشتر به دلیل مواد تشکیل دهنده خوراک مشترک آنهاست.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، کل تاثیرات تجمعی ناشی از تولید مرغ در جهان در ایالات متحده، چین و برزیل دارای بالاترین میزان است. برای ماهی ها، بیشترین فشار تجمعی در سواحل شیلی، مکزیک و چین مشاهده می شود. علاوه بر این، محققان دریافتند:در حالی که مرغ ۹ برابر بیشتر از ماهی قزل آلا پرورشی تاثیرات زیست محیطی دارد، اما تولید آن ۵۵ برابر بیشتر از ماهی قزل آلا است که این موضوع عمدتاً به دلیل چرخه تولیدمثلی بسیار سریع جوجه ها است.
به گفته محققان، در آن ۵ درصد از زمین که فشارهای محیطی تولید مرغ و ماهی قزل آلا را تحمل می کند، تغییراتی در کارایی زیست محیطی روش های کشاورزی وجود دارد. به عنوان مثال، در مورد مرغ، ایالات متحده به عنوان برترین تولیدکننده مرغ در جهان و برزیل دومین تولید کننده مرغ، کارآمدتر از چین هستند. همچنین تغییراتی بین فشارهای محیطی نسبت به میزان تولید ماهی قزل آلا وجود دارد که بر اساس جغرافیا متفاوت است که نشان دهنده فرصت‌هایی برای بهبود کارایی و در عین حال به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی است.
مرغ و ماهی قزل آلا از جمله محبوب ترین منابع پروتئین هستند و به گفته محققان در مقایسه با تولید پروتئین های حیوانی دیگر مانند گوشت گاو و گوسفند از نظر زیست محیطی نسبتاً کارآمد هستند. با این حال، میزان بزرگی تولید آنها و همپوشانی آنها از نظر تاثیرات محیطی، مسائل جالبی را در مورد ارتباطات ظریف بین تولید پروتئین های دریایی و خشکی ایجاد می کند که به نوبه خود می تواند فرصت هایی را برای ارتقای پایداری فراهم کند.
هالپرن در خاتمه گفت: ما واقعاً به درک اینکه این دو غذای بسیار مهم و غالب بر سیاره ما تأثیر می گذارند و نحوه مقایسه آنها واقعاً علاقه مند شدیم. از نتایج تحقیقات دریافتیم، غذای این حیوانات بخش مهمی از تاثیرات محیطی را تعیین می کند، اما واقعاً انتظار نداشتیم مرغ و ماهی آزاد پرورشی تا این حد شبیه به هم باشند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Current Biology منتشر شده است.
ویتامین C جگر مرغ هنگام پخت از بین می رود؟
آیا ادویه ها مصرف پروتئین را افزایش می دهند؟