کلانشهر: مراسم اعطای نشان عالی کوماندور به احمد سمیعی قرار بود در مرکز فرهنگی سفارت فرانسه برگزار شود که به‌سبب کسالت وی در منزل او برگزار شد. نخل آکادمیک شامل سه درجه و عالی‌ترین آن نشان کوماندور است.

در این ‌برنامه نیکولا رُش به ایراد سخن پرداخت و آرزو کرد بتواند روزی زبان فارسی را آن‌چنان بیاموزد و تکلم کند که سمیعی زبان فرانسه را سخن گفته است.

سفیر فرانسه اعطای نشان کوماندور را بسیار نادر دانست که افراد معدودی موفق به دریافت آن می‌شوند. نیکولا رُش ضمن قدردانی از سمیعی گیلانی بر نقش اثرآفرین ایشان در معرفی آثار ارزشمند فرانسه به زبان فارسی و نیز سهم بسزای استاد در فرهنگ و هنر جهان تاکید و گزارشی مجمل اما دقیق از زندگی و آثار استاد بیان کرد که نشان‌دهنده آگاهی عمیق سفیر فرانسه از احوال سمیعی گیلانی بود. در پایان سخن، سفیرِ فرانسه با احترام، نشان «فرمانده نخل آکادمیک» را به گردن سمیعی آویخت.

وی گفت: احمد سمیعی چهره آشنای فرهنگ ایران است. او را به‌حق باید قهرمان فرهنگ ایران شمرد. ذهن روشمند، خلاق، نواندیش و بالاخص انسانی ویژگی بارز استاد سمیعی است که همچنان در عمر پربار خود زنده و تروتازه نگاه داشته است و این تازگی و حلاوت محصول مداومت او در خواندن، تحقیق و «به‌روز بودن» است به‌ویژه، اُنس به خواندن رمان او را «فارغ از دنائت‌ها و دل‌مشغولی‌های بی‌قدر، به جهانی آرمانی و اثیری» برده و با «زندگی دیگران و به زندگی‌هایی دیگر» دمخور و آشنا کرده و با همنوعان خود هم‌حسی یافته است. دوام عمر باعزت استاد احمد سمیعی (گیلانی) را از خداوند خواستارم.

نخل آکادمیک نشان افتخار ملی وزارت آموزش عالی فرانسه است که به بزرگان اندیشه، به‌سبب خدماتی که به‌همت آنان انجام پذیرفته، اعطا می‌شود. سابقه اعطای این نشان به زمان ناپلئون و به سال ۱۸۰۸ در تجلیل از اعضای برجسته دانشگاه پاریس، به‌سبب مشارکت برجسته در فرهنگ و آموزش، برمی‌گردد.

ازجمله کسانی که در ایران نخل آکادمیک را گرفته‌اند، می‌توان به علی‌اکبر سیاسی (روانشناس، نویسنده و رئیس دانشگاه تهران)، احمد کامیابی مسک (مترجم و استاد درام و تئاتر مدرن دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران)، سیدجواد طباطبایی (مولف، مترجم و استاد علوم سیاسی)، محمدعلی سپانلو (شاعر، مترجم و منتقد ادبی)، رضا سیدحسینی (نویسنده و مترجم)، جواد حدیدی (نویسنده و مترجم) و ابوالحسن نجفی (نویسنده، محقق و مترجم) اشاره کرد.

احمد سمیعی گیلانی متولد ۱۲۹۹ در رشت به پدر علم ویراستاری معروف است. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دهه ۱۳۴۰ به‌عنوان ویراستار در موسسه انتشارات فرانکلین آن زمان مشغول خدمت شد و به‌موازات آن دوره کارشناسی‌ارشد زبان‌ شناسی را در دانشگاه تهران می‌گذراند. او در کنار حرفه ویراستاری، چند کتاب در زمینه آیین نگارش و ویرایش تالیف‌ کرد و مقاله‌های ارزشمندی در مجلات متعددی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رسانید. سمیعی کار ترجمه را با برگرداندن رمان دلدار و دلباخته، از ژرژ ساند شروع کرد و بعدا آثاری را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگردانده‌ است.