۱۴۰۲/۰۱/۲۰ - ۱۴:۲۲
استاد حسن تقی پور یکی از اساتید شناخته شده‌ی موسیقی گیلان که برای بزرگانی چون فریدون پوررضا و ناصر مسعودی آهنگسازی کرده بود چشم از جهان فرو بست.
کلانشهر: تقی پور سال ١٣١٩ در شهرستان لاهیجان و در خانواده‌ای هنری متولد شد. در رشته زبان و ادبیات فرانسه تحصیل کرد و در کنار فعالیتهای هنری کارمند بانک بود.
پدر و دایی استاد تقی پور تار می نواختند و او هم از سال ١٣٣٥ با فلوت، کار حرفه ای خود را در عرصه موسیقی آغاز کرد و سه سال بعد هم به نواختن تار پرداخت. او در ایامی که دانش آموز بود عنوان بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان را از آن خود کرد و در همین ایان سرودن شعر و ساختن آهنگ را هم شروع کرد.
اولین شعر وآهنگش را در سال ١٣٣٩ با نام «مو ایسام دریا کنار» ساخت که در سال ١٣٤٢ با صدای خواننده‌ی مشهور
گیلان ناصر مسعودی در برنامه گل‌های صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد. دومین شعر و آهنگ این آهنگساز «لاجونه هوا قشنگه» نام داشت که با صدای زنده یاد استاد فریدون پور رضا اجرا شد. در واقع تقی پور اولین سراینده شعر محلی شرق گیلانی برای رادیو بود.
از این استاد موسیقی گیلان بیش از 30 آهنگ به جا مانده که سراینده اشعار اکثر آنها هم خودش بود و خواننده شماری از آنها فریدون پوررضا.
آهنگ هایی مانند: بیشیم تماشا بوکون ؛ بیگذرانین اوی بیگذرانین ؛ چین کونه ستاره ؛ شیرین تر از جانی ؛ ماه خانم ؛ گول انار ؛ بیقرارم ای خدا، یکته بزا مو گب نزام ؛ و همچنین شعر و آهنگ‌های دیگری همچون : چایی باغ ؛کاشف السلطنه ؛ خوشکا بو پرنده؛ یاد جونی ؛ چو ما وا کونیم. اکثر این اشعار با گویش شرق گیلانی و چند مورد هم با لهجه رشتی بوده اند. در سال ١٣٧٧ آهنگ و شعر « کوشتی گیر » با صدای پوررضا در صدا و سیمای گیلان اجرا شد و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباکنار برنده لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی کشور را از آن خود کرد.
ترانه ای از استاد حسن تقی پور
مو نکون پریشون لاکو جون طاقت ندانم
دل بنه پریشون لاکوجون طاقت ندانم
توچنی جوونی کوچ یارکفترونه مونی
کوچ یارکفترونه مونی
مو نکون پریشون لاکو جون طاقت ندانم
دلبرپریشون لاکوجون طاقت ندانم
توچنی جوونی کوچ یارکفترونه مونی
کوچ یارکفترونه مونی
تی طلایی مو دسمال دود
چایی زیبیل تی وردود
راه دکی بشو چای باغه سر
چای رج جی آواز بخون
سر بما تی دیل دمساز بخون
راه دکی بشو چای باغه سر
اوی لاجون هواقشنگه
امرو آسمون یه رنگه
ای روخونه آو چی زنگه و ندونی می دیل چه تنگه
لاجون هواقشنگه
امرو آسمون یه رنگه
ای روخونه آو چی زنگه و ندونی می دیل چه تنگه
صوباینه سر مو بمابوم بلته ور
سرخ گل می دس دبو تودام بته ور
ناز بودی ناز بودی
گل ویتی تی سر بنای ما پشتا بودی پله کون ور
شیپ بزم
شیپ بزم
دادبودم فریاد بودم آخه مه نوتی ریکه چی خبر ؟
پدر و دایی استاد تقی پور تار می نواختند و او هم از سال ١٣٣٥ با فلوت، کار حرفه ای خود را در عرصه موسیقی آغاز کرد و سه سال بعد هم به نواختن تار پرداخت. او در ایامی که دانش آموز بود عنوان بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان را از آن خود کرد و در همین ایان سرودن شعر و ساختن آهنگ را هم شروع کرد.
اولین شعر وآهنگش را در سال ١٣٣٩ با نام «مو ایسام دریا کنار» ساخت که در سال ١٣٤٢ با صدای خواننده‌ی مشهور
گیلان ناصر مسعودی در برنامه گل‌های صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد. دومین شعر و آهنگ این آهنگساز «لاجونه هوا قشنگه» نام داشت که با صدای زنده یاد استاد فریدون پور رضا اجرا شد. در واقع تقی پور اولین سراینده شعر محلی شرق گیلانی برای رادیو بود.
از این استاد موسیقی گیلان بیش از 30 آهنگ به جا مانده که سراینده اشعار اکثر آنها هم خودش بود و خواننده شماری از آنها فریدون پوررضا.
آهنگ هایی مانند: بیشیم تماشا بوکون ؛ بیگذرانین اوی بیگذرانین ؛ چین کونه ستاره ؛ شیرین تر از جانی ؛ ماه خانم ؛ گول انار ؛ بیقرارم ای خدا، یکته بزا مو گب نزام ؛ و همچنین شعر و آهنگ‌های دیگری همچون : چایی باغ ؛کاشف السلطنه ؛ خوشکا بو پرنده؛ یاد جونی ؛ چو ما وا کونیم. اکثر این اشعار با گویش شرق گیلانی و چند مورد هم با لهجه رشتی بوده اند. در سال ١٣٧٧ آهنگ و شعر « کوشتی گیر » با صدای پوررضا در صدا و سیمای گیلان اجرا شد و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباکنار برنده لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی کشور را از آن خود کرد.
ترانه ای از استاد حسن تقی پور
مو نکون پریشون لاکو جون طاقت ندانم
دل بنه پریشون لاکوجون طاقت ندانم
توچنی جوونی کوچ یارکفترونه مونی
کوچ یارکفترونه مونی
مو نکون پریشون لاکو جون طاقت ندانم
دلبرپریشون لاکوجون طاقت ندانم
توچنی جوونی کوچ یارکفترونه مونی
کوچ یارکفترونه مونی
تی طلایی مو دسمال دود
چایی زیبیل تی وردود
راه دکی بشو چای باغه سر
چای رج جی آواز بخون
سر بما تی دیل دمساز بخون
راه دکی بشو چای باغه سر
اوی لاجون هواقشنگه
امرو آسمون یه رنگه
ای روخونه آو چی زنگه و ندونی می دیل چه تنگه
لاجون هواقشنگه
امرو آسمون یه رنگه
ای روخونه آو چی زنگه و ندونی می دیل چه تنگه
صوباینه سر مو بمابوم بلته ور
سرخ گل می دس دبو تودام بته ور
ناز بودی ناز بودی
گل ویتی تی سر بنای ما پشتا بودی پله کون ور
شیپ بزم
شیپ بزم
دادبودم فریاد بودم آخه مه نوتی ریکه چی خبر ؟
اشتراک گذاری:
نظر شما: