هتل فردوسی، با معماری موسوم به «ساباط» از معدود بناهای میراثی پهلوی اول واقع در خیابان شریعتی رشت است که با شکایت مالک، از فهرست آثار ملی خارج شد.

به گزارش پایگاه خبری کلانشهر و به نقل از شبستان، «مهدی میرصالحی» با تایید خبر خارج شدن هتل فردوسی از فهرست آثار ملی گفت: سازمان میراث فرهنگی در ۱۸ شهریور ۱۳۹۱ و به شماره ۳۰۷۲۰۰ بنای هتل فردوسی واقع در خیابان شریعتی رشت را در فهرست آثار ملی ثبت کرد.

کارشناس مسئول ثبت بناهای میراثی اداره کل میراث فرهنگی گیلان با بیان اینکه قوانین موجود پاسخگوی حمایت از بناهای تاریخی نیست، اذعان کرد: وراث این عمارت ثبت شده با طرح شکایت در دیوان عدالت اداری، توانستند بنای خود را از فهرست آثار ملی خارج کنند.

وی با اشاره به کمبود اعتبارات سازمان میراث فرهنگی در احیای بناهای میراثی، تصریح کرد: وجود معماری «ساباط» -که یک الگوی معماری ایرانی است- این بنا را از دیگر بناهای میراثی رشت ممتاز می‌کند. این مدل معماری باتوجه به محدودیت زمین در گیلان شایع بود ولی متاسفانه در سال‌های اخیر با شدت گرفتن نوسازی‌ها تخریب شدند.

میرصالحی توضیح داد: ساباط علاوه بر کارکرد برای عابران، کمک می‌کرد تا دو مالک مجاور حداکثر استفاده را از زمین خود برای ساخت و ساز استفاده کنند. مالکان با ایجاد یک طاقی در طبقه اول، ملک خود را طوری می‌ساختند که دو ملک در طبقه دوم با یک راهروی مشترک بهم متصل می‌شد.

این کارشناس همچنین با توضیح الگوی معماری هتل فردوسی بیان کرد: هتل فردوسی اواخر دوره پهلوی اول و مقارن با جنگ جهانی ساخته شده است ولی از نظر الگوی معماری شبیه بناهای اواخر دوره قاجار است. نمای خارجی عمارت، نمایی موسوم به «سنگ عمارت» دارد که آغاز دوره تحول معماری گیلان از بومی بسمت اروپایی را نشان می‌دهد. تزیینات خارجی عمارت هم جالب توجه است و شاخصه مهم آن نشان «فِرَوَهَر» بر سردرب عمارت است. عمارت همچنین دارای الگوهای معماری بومی هم هست و طبقه دوم ایوانی کتابی دارد که به گردش هوا کمک می‌کرد.

گفتنی است، هتل فردوسی به لحاظ قرار گرفتن در محدوده تاریخی و محور گردشگری میدان شهرداری و بازار رشت موقعیت ممتازی داشته و سرای میخچی که پیش از این ثبت ملی بود، بعد از طاقی هتل فردوسی قرار داشت. همچنین، ساختمان اداری نخستین شورای شهر رشت در هتل فردوسی دایر بود.