اختصاصی کلانشهر : در ایامی به سر می بریم که هفته دفاع مقدس نامیده می‌شود. در تمام دنیا سربازان و رزمندگانی که از خاک وطن‌شان مقابل دشمنِ متجاوز دفاع می‌کنند ستایش می‌شوند. افراد با گرایش‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در تمام تاریخ وقتی به سربازانی می رسند که جان‌شان را مقابل گلوله دشمن گذاشتند تا یک وجب از خاک‌شان زیر چکمه‌های دشمن نیافتد اگر جان ببازند تا ابد ستایش می‌شوند و اگر زنده باشند هم احترام ابدی می‌بینند.

هر چند که عده‌ای با خط فکری مشخص، طی سال‌های گذشته تلاش کرده‌اند مفهوم رزمنده و شهدا و دفاع از مام میهن را تماما مصادره کنند اما این موضوع نباید وطن‌پرستان را از حفط حرمت سربازانی که در راه وطن جنگیدند بازدارد و ستایش آنها را امری سیاسی و محدود به یک طیف فکری بدانند.

در عکس که توسط کیوان پندی پژوهشگر تاریخ گیلان منتشر شده جمعی از رزمندگان گیلانی مشاهده می شود که سال 59 بعد از مطلع شدن از خبر حمله صدام به مرزهای ایران داوطلبانه از گیلان راهی جبهه جنگ در سرپل ذهاب کرمانشاه شدند. طبق اطلاعات منتشر شده تاریخی 16تَن از این جوانان که اغلب اهل رشت بودند در جریان دفاع از مرزهای وطن جان باختند و پیکرشان روی دست‌های مردم شهر تشییع شد.

بعد از شهادت این مدافعان مرزهای ایران بود که مسئولان شهر تصمیم گرفتند نام میدان شهرداری رشت را به پاس جانفشانی این جوانان به «میدان شهدای ذهاب» تغییر دهند.

البته به دلیل شهرت تاریخی میدان شهرداری بواسطه ساختمان‌های تاریخی آن بسیاری از اهالی شهراز چنین نام‌گذاری مطلع نیستند و همچنان اکثر مردم رشت و گیلان آن محدوده را به نام شهرداری می شناسند.

نام میدان مرکزی رشت هر چه که باشد باید یاد و نام مدافعان مام میهن را گرامی داشت و قدردان شجاعتشان در پاسداری از مرزهای وطن بود.