اختصاصی کلانشهر: فاطمه صابری- با پایان فرایند اخذ رای اعتماد وزرای پیشنهادی دولت مسعود پزشکیان از مجلس، حالا نگاه ها به امضای حکم استانداران از سوی رئیس جمهور معطوف شده است.

مردم گیلان که با رای شصت و سه درصدی به مسعود پزشکیان در کنار تحول خواهانی ایستادند که خواهان روزهای روشن برای ایرانند، حالا با بیم و امید، چند و چون های انتخابِ استاندار برای گیلان را دنبال می کنند.

واقعیت آن است که استان گیلان علی رغم بهره مندی از توانمندی های مختلف در حوزه کشاورزی، مرز دریایی و زمینی، جغرافیای طبیعی و گردشگری کم نظیر، سالیان طولانی است که در زمینه توسعه پایدار درجا می زند.

هر چند رشد اقتصادی ایران طی سال های اخیر نامطلوب بوده و سیاست های کلان کشور تعیین کننده وضعیت کلی استان های ایران است، اما با تمام این اوصاف حضور فردی توانمند در راس مدیریت استان می تواند در شرایط نامطلوب هم باعث ارتقا نسبی وضعیت شود.

برای مردم گیلان این انتظار وجود دارد که استاندار موردنظر مسعود پزشکیان برای حضور در گیلان «مدیری توسعه گرا» باشد و استان شان، به جایی برای آزمون و خطای مدیران تازه کار تبدیل نشود. مواردی که در برخی دولت های قبلی رخ داد و از افراد کارنابلد تا نظامی، مدتی سکاندار مدیریت ارشد استان شدند و کمی بعد، از صندلی استانداری گیلان به مناصب دیگر رسیدند.

در این بین، پُرتعداد بودند افرادی که رادیکالیسم سیاسی و ایدئولوژیک را به حکمرانی مناسب و تلاش برای ایجاد توسعه استان ترجیح دادند. مردانی که نه بهره ای از مدیریت داشتند و نه حتی برقراری ارتباطات مرسوم و پشت پرده در ایران برای حل مشکلات گیلان در توانشان بود، اما با تَک تَک سلول های خود برای حضور افرادِ «میان مایه» در پست های مدیریتی استان کوشیدند تا در نهایت چیزی در حدِ «هیچ» عاید گیلان شود

البته طرح این موضوع نشاندهنده علاقه به حضور چهره های بومی با چند دهه سابقه اما فاقد کارنامه قبولی،به عنوان استاندار گیلان هم نیست.

کم تعداد نیستند افراد مدعی، با اصالتی گیلانی که بیش از سه دهه در مناصب مختلف دولتی حضور داشته اند اما کارنامه کاری شان دارای کمترین نقطه روشن در زمینه توانمندی های مدیریتی است.

کسانی که چند دهه در پُست های مدیریتی حضور داشته اند اما عمدتا، نتیجه عملکردشان چیزی جز برجای گذاشتن «زمین سوخته» نبوده است. اما طبق قانون نانوشته در ایران، هنگام تقسیم صندلی های قدرت، کارنامه مدیریتی افراد چندان محلی از اعراب ندارد و آنچه در اهم و مهم انتخاب در اولویت قرار می گیرد، تعداد دفعات اِشغال پست هاست نه نتیجه عملکردشان در آن سِمت ها.

مسعود پزشکیان قطعا با اندکی بررسی در می یابد که مدیریت در گیلان، برعکس برخی استان ها، فاقد چالش های امنیتی خاص است اما معضلات زیست محیطی، مهاجرت گسترده، فرسودگی زیرساخت ها و هدررفت ظرفیت های دریایی و طبیعی تهدیداتی بزرگ برای این استان شمالی است. مواردی که می تواند با حضور مدیری کاربلد به آسانی تبدیل به نقاط قوت و توسعه گیلان شود. فردی که نگاهش بر مبنای توسعه پایدار بر سه اصلِ اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شکل گرفته باشد تا بتواند برای رفاه گیلانیان بدون به خطر انداختن یکی از بخش ها و یا نسل آینده تلاش کند.

نه فقط برای رای دهندگان به پزشکیان که برای تمام ساکنان گیلان این انتظار و امیدواری وجود دارد از سوی «دولتِ مسعود»، مدیری توانمند، دارای کارنامه مناسب، نگاهی کلان، ارتباطات گسترده با مرکز ایران، کلیددارِ اتاق طبقه هشتم ساختمان استانداری گیلان در بلوار معلم رشت شود.