وضعیت موقعی بغرنج می شود که رشت را با شهرهای خشک و کویری مانند قم، اصفهان، شیراز و تهران مقایسه کنیم، که فضای سبز سرانه ۲۵ الی ۳۷ متری دارند.

با توجه به این نقص بزرگ شهری می توان با کاشت گل و گیاه و درختان خاص، فقرمطلقِ برشمرده را بهبود بخشید.
حل این مسئله با برندسازی خاصی می تواند بهینه شود. کاری که هیچ بودجه جداگانه و یا بیشتری نمی خواهد بلکه فقط می بایست نوع تفکر حاکم بر ایجاد فضای سبز مدیریت شهری تغییر کند.

به این بهانه سی و پنجمین یادداشت برندسازی به این مسئله می پردازد.

در شهر خلاق خوراک علاوه بر جشنواره های خوراک محوری که می بایست برگزار شود و نمی شود، باید نمادهای بیرونی شهر خلاق خوراک نیز دیده شود.

رشت می تواند به اولین و تنهاترین شهر دنیا تبدیل شود که همه گلها و گیاه هان در سطح شهر قابل خوردن باشند و همچنین تمامی درختان آن نیز مثمر باشند.

هر خیابان رشت می تواند به کاشت یک میوه اختصاص یابد.

با توجه به آب و هوای معتدل رشت در حیاط بسیاری از خانه های سطح شهر انواع آلو، ازگیل، به، انجیر، توت، خرمالو شلیل، آلبالو و انار را می توانیم ببینیم. هرچند که این مسئله در قدیم بیشتر به چشم می خورد و هر خانه ویلایی یک یا چند درخت میوه در حیاط خود داشت، در بعضی از محلات یک نوع میوه بیشتر کاشته می شد مثل چله خانه که به انارکله معروف بوده است.
طی سال های اخیر در دو طرف محدوده مصلی تا فلکه گاز و پل بوسار تا چهارراه گلسار نارنج کاشته شده است. ولی به درستی نگهداری نمی شود و حتی هرس این درختان میوه به صورت تزئینی انجام می شود و در راستای میوه دهی نیست. و یا در سال های اخیر با کاشت ازگیل در پیاده راه امام خمینی و آلوچه قرمز در پیاده راه ابتدای سعدی قدم های اولیه برداشته شده است. حتی در خمیران چهل تن، موز و در استادسرا زیتون کاشته شده است

نمونه هایی از در ختان موجود را بیان کردم تا نشان دهم این امر به صورت مردمی و موردی در سطح شهر انجام می شود و امری شدنی است.

می توان همه خیابان های رشت را به کاشت انواع میوه هایی که در بالا ذکر شد اختصاص داد.

همچنین به جای کاشت گل های فصلی و صرفاً تزیینی، گل های خوراکی را جایگزین کرد. گل های خوراکی خود دارای تنوع زیادی هستند.

مثل گل گاوزبان که در تهیه سالاد و همچنین دمنوش کاربرد زیادی دارد، گل همیشه بهار که در برخی از کشورهای اروپایی به زعفران فقرا معروف است چون عطر و طعمی شبیه زعفران دارد.

گل هایی مثل اسطوخودوس، گل بنفشه، گل محمدی، مریم گلی، گل ختمی گل لادن، گل یاس بنفش، گل میخک، گل فوشیا گل بامیه، گل کوکب، گل قاصدک،و بابونه.


در کنار این گل های فصلی می توان به گل های درختچه ای و دایمی مثل ختمی و شاه پسند نیز اشاره کردکه بسیار مقاوم وزیبا و همچنین خوراکی هستند.

همه سبزه های معطر و خوراکی در سطح خیابان و بلوارها و محلات رشت را می توان با گیاهان خوراکی دیگر جایگزین کرد.


از رزماری و ریحان و جعفری گرفته تا سبزی های معطر بومی مثل گیجاواش، چوچاق و خالواش و ترشک و بینه.

می توان به جای گل کلم تزیینی، انواع کلم بروکلی، گل کلم، کلم قمری و کلم قرمز و کلم سفید خوراکی کاشت و هزینه اش نیز فرقی نمی کند.
فقط با تغییر رویه کنونی کاشت گل های فصلی و درختان تکراری استفاده شده در دیگر شهرها می توان به این نتایج خاص و بکر دست یافت؛ آنوقت می توانیم رشت را شایسته عنوان شهر در باغ کنیم.

=========

*کارگردان تاتر

رضا حقی یکی از پایه گذاران جشنواره های خوراک محور در ایران است و از سال ۹۴ با  برگزاری ۹ دوره جشنواره جوکول، کدو، و تمشک و...در گیلان مشغول فعالیت بوده است.

پی نوشت: از این پس روزهای دوشنبه در سلسله یادداشت هایی به قلم این نویسنده پیشنهادات مطالعه شده ای جهت برندسازی رشت برای اطلاع شهروندان و مدیران شهری در کلانشهر منتشر می شود. (بیشتر بخوانید)

این امیدواری وجود دارد که مدیران مربوطه در شهرداری و شورای شهر رشت بویژه افرادی که عهده دار عناوین مرتبط با شهر خلاق غذا در رشت هستند، سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری رشت،کمسیون گردشگری و کمیسیون توسعه پایدار شورای شهر به این موارد توجه کرده و در صورت امکان برای اجرایی شدن پیشنهاداتی با هدف رضایت جمعی و زیست بهتر شهری اقدام عملی کنند.

خوانندگان کلانشهر هم می توانند در صورت تمایل نظرات خود را پیرامون مطالب منتشر شده یا پیشنهادهای تازه خود جهت برندسازی رشت را بیان کنند. به این امید که بتوان گام هایی جهت بهبود وضعیت رشت برداشت.