کلانشهر _ امیر سقا: در ادامه نشست‌های فرهنگی کتاب‌فروشی اردیبهشت امروز ۱۸ بهمن هم نشستی به میزبانی کوروش رنجبر و با حضور آیدین آغداشلو نقاش پرآوازه برگزار شد.
با حضور تعداد کثیری از علاقه‌مندان نحوه چینش صندلی‌ها تغییر کرده بود که از اهمیت این نشست خبر می‌داد.
این نشست و گفت‌و‌گو با پرسشی آغاز شد: «هنر چیست و هنرمند کیست؟»  آغداشلو مستقیما به این پرسش پاسخ نداد و ابتدا به لزوم برگزاری این نشست‌ها اشاره کرد.
این نقاش که نزدیک به چهار هزار نقاشی در کارنامه خود دارد پس از برشمردن اهمیت این قبیل جلسات در پاسخ به این سوال گفت: دوره‌ای در جریان است که با بنیان‌های آن زمان هماهنگ است. هنر معاصر همیشه معاصر است و معنای یک روزگار است. در حد فاصل هنر گذشته و هنر معاصر امکان کم و یا زیاد شدن فرهنگ امری بعید نیست.
او در ادامه به مثال‌هایی در تاریخ هنر کشور روسیه اشاره کرد و گفت: هنر جدید نامفهوم است. شکل‌گیری بعضی از فرم‌های هنری تدریجی است و هنر معاصر درک نمی‌شود. او همچنین به آثار برخی از نقاشان پرداخت و آثار «کاراواجو» و «پیکاسو» را با هم‌ مقایسه کرد. به عقیده آغداشلو هنر همیشه مخاطب خاص خود را داشته است.
وی ادامه داد: هنرمند معاصر روند غافل‌گیرانه را در پیش می‌گیرد. هنرمند با ورودش بسیاری از قراردادهای گذشته را از بین می‌برد و بدین ترتیب هنرمند در این دوره وظیفه جدیدی را برعهده می‌گیرد. 
هرچه از زمان گفت‌و‌گو می‌گذشت خستگی بر سخنان آغداشلو اثر می‌گذاشت و در بسیاری از موارد بحث را به حاشیه می‌کشاند.

او همچنین در پاسخ به این سوال که «تضادهای دنیای هنر را چه چیزهایی تشکیل می‌دهد؟» به جوابی کوتاه بسنده کرد و گفت: هنر معاصر فرم‌شکن است و از قرن ۲۰ به بعد این موضوع را به وضوح دیدیم.
آغداشلو در پاسخ به سوال «رسالت جدید هنرمند چیست؟» عنوان کرد: هنرمند معاصر خودش را جزئی از کل در حرکت می‌داند. جهان جدید ناگزیر است که پویا باشد. هنر مدرن دارای ویژگی مهم است که آن ویژگی‌ها اصالت اثر است و هنرمند باید دقت کند که هر اثری خلق می‌کند جدید باشد.
او همچنین توصیه‌ای به مردم در مورد انتشار آثار کرد و گفت: هنر همیشه در جریان است و نباید فکر کرد که هنر همیشه حکمتی دارد.

او افزود: هنر ارتباط مستقیمی با مکانیزم سرمایه‌گذاری دارد و  این موضوع تماما بد نیست.
آغداشلو در باره نقش مخاطب و هنرمند در هنر نیز گفت: در این میان باید به نقش واسطه نیز دقت کرد زیرا در تولید اثر، بخصوص از قرن ۲۰ به بعد، واسطه نقش پررنگی داشته است. اما مخاطب باید پیگیر شرایط موجود باشد و از مطرح کردن سوال‌های خویش نترسد.
او ادامه داد: هنر به مرور زمان جنبه فاعلی خودش را از دست داده و به حالت انفعالی روی آورده است. این موضوع در هنر مدرن به وضوح دیده می‌شود اما هنر در ذات خودش پیشرو است و دوران معاصر دورانی است که باید به سرعت در آن پیش برویم.
آغداشلو نظرش درباره وظیفه مخاطب را هم اینگونه بیان کرد: مخاطب باید مستمع باشد تا با روند هنر هماهنگ شود. ایستادن در ذات هنر نیست. هنر در سراشیبی قرار دارد که هر لحظه شیبش بیشتر می‌شود.

او در پاسخ به سوال «شرایط هنر با حضور فضای مجازی و کم شدن حضور فیزیکی از آثار چه تاثیری می‌گذارد؟» گفت: درک موضوعات عمیق در هنر نیاز به تماشای اثر از نزدیک دارد.

او همچنین در مورد هنر متعهد و در هم تنیدگی هنر و سیاست گفت:
این رابطه بسیار قدیمی است. هنر همیشه و به اصطلاح امروزی به اسپانسر نیاز داشته و دارد. هنر مستقل در بعضی هنر‌ها امکان پذیر است. برای مثال شاعران می‌توانند به طور مستقل عمل کنند اما برای فیلم‌‌سازان این امر سخت‌تر است.

در انتهای جلسه نیز پرسش‌هایی از سوی حاضران در جلسه مطرح شد و این نقاش اهل رشت به این سوال‌ها پاسخ داد.