کلانشهر _ گروه سیاسی: نگاهی به وضعیت گیلان در چند روز گذشته و سیری در میان آرای شهروندان گیلانی بی شک ما را نسبت به لزوم کنترل بیشتر استان مطمئن می‌سازد. 

امروز جبار کوچکی‌نژاد، نماینده مردم رشت در نشست خبری ستاد مبارزه با کرونا در فرمانداری رشت گفت: «رشت بحرانی‌ترین شهر درگیر با کرونا ویروس در کشور و شاید هم در جهان است.» اظهار نظر کوچکی‌نژاد در کنار گفته‌های مهدی شادنوش در زمان صدارتش در گیلان که گفته بود: «متاسفانه هر روز شاهد صحنه‌های دردناکی در بیمارستان‌های استان هستیم.» مردم را مطمئن کرده است که اوضاع شیوع بیماری عفونی کرونا در گیلان اصلا خوب نیست و نرخ مبتلایان و مرگ و میر هر روز بیشتر می‌شود. با این وجود انگار هنوز عزمی جدی برای تعطیلی شهرهای استان، کنترل ترددهای شهری وجود ندارد.

کلانشهر در چند روز گذشته پیوسته این وضعیت را گزارش کرد و در گزارش دیروزش (یک «بام» و چند «هوا») هشدار داد که همخوانی نداشتن عملکرد دستگاه‌های اجرایی استان و ستاد ملی مبارزه با کرونا قطعا وضعیت گیلان را بغرنج‌تر خواهد کرد. 

این گزارش‌ها درحالی نوشته می‌شد که تا پایان شب گذشته چندین بار مصوبه‌های استانی و کشوری ساعات ادارات تغییر کرد و در نهایت شورای ملی کرونا تصمیم گرفت از امروز ساعت کاری در کشور به حالت سابق خود برگردد. 

حال سوال این است، مگر شیوع این ویروس در کشور و به خصوص استان‌های قم، تهران، گیلان و مازندران کنترل شده است که ساعت کاری ادارات به حالت روزهایی پیشاکرونایی باز گشته است؟

بر همین اساس پس از آنکه شادنوش، نماینده قبلی وزیر بهداشت در گیلان چندین بار از مردم به خاطر جدی نگرفتن خطر کرونا انتقاد کرد، امروز محمدحسین قربانی، نماینده جدید نمکی در گیلان هم به انتقاد ایستاد و گفت: «اگر مردم قرنطینه خانگی را جدی نگیرند از بامداد ساعت 24 یکشنبه 18 اسفند با قوه قهریه با آن‌ها برخورد خواهد شد.» قربانی درحالی سخن از قوه قهریه به میان می‌آورد که هنوز مشخص نکرده قوه قهریه دقیقا به چه معناست و چگونه با افرادی که در معابر عمومی باشند برخورد خواهد شد.

اجبار برای در خانه ماندن مردم اتفاق خوبی است و قطعا سلامت عمومی را بیش از پیش تامین خواهد کرد اما با ساعات کاری ادارات، مجوز فعالیت داشتن اصناف و عدم رعایت موازین بهداشتی از سوی بسیاری از مشاغل چه باید کرد؟ چگونه می‌شود مردم در خانه بمانند و همزمان ادارات، شرکت‌ها، واحدهای تولیدی، بازار و مابقی مشاغل به فعالیت ادامه دهند؟ مگر بخشی از مردم استان کارمندان ادرات، کارگران کارخانه‌ها و کارکنان واحدهای تولیدی نیستند، چگونه باید هم در خانه بمانند و هم طبق روال عادی بر سر کارهایشان حاضر شوند؟ تازه این درحالی است که مشکلات اقتصادی و معیشتی‌ای را که قرنطینه خانگی برای بخش زیادی از مردم به وجود می‌آورد به حساب نیاوریم. آیا استانداری گیلان، نماینده وزیر بهداشت و نمایندگان رشت برای این تناقض‌ها تدبیری اندیشیده‌اند و برای تامین نیازهای غذایی و معیشتی مردم در زمان اجبار به خانه نشینی برنامه‌ای دارند؟