کلانشهر: محمود ترفع با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر بی.آر.تی خوابی، گفت: این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده، نیست و از گذشته نیز شاهد خوابیدن معتادان روی صندلی‌شان در اتوبوس‌ بوده‌ایم، اما این افراد جدید، ظاهر مناسبی دارند و کارت بلیت می‌زنند و وارد اتوبوس می‌شوند.

وی با بیان اینکه «ما چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که این مسافر جای خواب دارد یا نه؟» گفت: ما وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم اما این مساله یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی است و شرکت واحد اتوبوسرانی در آن نقشی ندارد.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با تاکید بر اینکه راننده اتوبوس امکان تشخیص مسافر از اتوبوس‌خواب را ندارد، گفت: البته براساس پروتکل‌های اتوبوسرانی، همه مسافران باید در انتهای خط، اتوبوس را ترک کنند.

روز گذشته تجارت نیوز در گزارشی آورده بود: 

۱۲ هزار تا ۲۵ هزار تومان هزینه یک شب بی‌آرتی خوابی در تهران است. بسیاری به جای اجاره خانه اینجا می‌خوابند. البته بی‌آرتی خوابی چندان هم راحت نیست، حداقل تا صبح باید پنج بار اتوبوس‌ عوض کنند و چند دقیقه بین هر بار پیاده و سوار شدن سرما را تحمل کنند.

هر ۴۵ دقیقه باید پیاده شوند. به اتوبوس بعدی برسند. هزینه بلیت بدهند. سوار اتوبوس جدید شوند و بخوابند. سوز سرمای شب آنها را هل می‌دهد که خودشان را زودتر به اتوبوس برسانند.

بی‌آرتی خوابی تنها راهی است که برایشان مانده. یک صندلی در اتوبوس برای آنها خانه‌ای است ارزان در پایتخت! اما همین خانه ارزان برایشان در ماه ۳۶۰ هزار تا ۷۵۰ هزار تومان خرج دارد. 

اتوبوس‌خواب‌ها شغل و درآمد دارند، اما نه آنقدر که بتوانند رهن و اجاره یک خانه در تهران را بدهند.

طولانی‌ترین مسیر، انتخابی هوشمندانه برای بی‌آرتی خوابی است؛ یکی خط آزادی - تهرانپارس و دیگری خط راه‌آهن - تجریش.