کلانشهر: رسول سعیدی زاده نوشت:فروشگاه‌های زنجیره‌ای مجموعه ای از فروشگاه‌ها با مدیریت واحد هستند که در سطح یک شهر، کشور یا چندین کشور فعالیت می کنند. این فروشگاه‌ها از عنوان تجاری یکسانی استفاده می‌کنند و معمولاً محصولات مشابهی ارائه می‌ نمایند. خاستگاه فروشگاه های زنجیره ای، کشور چین است که بعدها به کشور ژاپن و سپس به سایر نقاط جهان راه پیدا کرد. در دهه ۷۰ خورشیدی در کشور ایران با الهام از فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای دنیا راه‌اندازی فروشگاه‌های زنجیره‌ای در دستورکار دولت قرار گرفت. از دهه۸۰ و به‌ویژه دهه۹۰ به این‌سو، موج جدیدی از فعالیت فروشگاه‌های زنجیره‌ای شکل گرفت که هدف آن تغییر و تحول در بازار خرده‌فروشان و اصلاح نظام توزیع در کشور بود. براساس آمار موجود، سهم فروشگاه‌های زنجیره‌ای از بازار خُرده‌فروشی چیزی در حدود ۱۵درصد است و فروشگاه های زنجیره ای امروزه صدها شعبه در سراسر کشور دارند.

فروشگاه های زنجیره ای ضمن همکاری و تعامل با تأمین کننده کالا، و ارائه تخفیفات و جشنواره های فروش، اقلام کالایی خود را به فروش می رسانند. البته چیدمان و طراحی فروشگاه های زنجیره ای، و مشتری مداری، و همچنین داشتن استراتژی خدمات مشتری، تأثیر مهمی در جلب مردم به این گونه فروشگاه ها داشته است. فروشگاه های زنجیره ای در ایران انواع مختلفی دارد، تعداد محدودی دولتی یا وابسته به دولت، و باقی غیردولتی و متعلق به بخش خصوصی هستند. در سال 1400 خورشیدی نوزده برند فروشگاه زنجیره ای خصوصی خواروبار فروشی، کالاهای سوپرمارکتی و لوازم آرایشی و بهداشتی و لوازم خرازی، در کشور ایران وجود داشته است.

یکی از چالش‌های ورود فروشگاه‌های زنجیره‌ای به بازار خرده‌فروشی، ایجاد تهدیدهایی برای ادامه اشتغال خرده‌فروشان سنتی و خلق فرصت‌های تازه برای افزایش اشتغال است. قیمت‌های پایین کالاها و اعمال تخفیف‌های دوره‌ای و همیشگی، دو فاکتور مهم در فعالیت فروشگاه‌های زنجیره‌ای است که همین نحوه قیمت گذاری از طرفی منجر به رقابت روزافزون این فروشگاه‌ها در اعمال تخفیف‌ها و کاهش قیمت‌ها با یکدیگر شده، و از طرفی دیگر جذابیت و رغبت بسیاری برای روی آوردن مصرف‌کنندگان به این فروشگاه ها ایجاد کرده است.

علاوه بر تهدید اشتغال خرده فروشان سنتی، بعضی از فروشگاه های زنجیره ای در کنار فعالیت اقتصادی، با روش های ناجوانمردانه ظلم بزرگی در حق کسانی که در همان مجموعه فروشگاهی شاغل اند می کنند. جمع کردن فاکتور یا فروش اجناس با تخفیف ویژه به عمده فروشی ها، ثبت فروش صوری کالا، و رد کردن ضایعات فروشگاه بااستفاده از مفهومی به نام ارزش زمانی پول (فروش نقد و خرید نسیه) نمونه های از این کارها است.