چندی پیش در خبرها خواندیم که مدیرکل بهزیستی گیلان دربخشی از نشست خبری خود مدعی شد برای یکی از متکدیان سطح شهر تماس های بسیار زیادی داشتیم و سلبریتی های زیادی از او عکس و فیلم گرفته اند ولی وقتی خواستند به این مشکل کمک کنند با آنها برخورد بدی کرده و گفته خانه دارد.

ما میلیاردر های فقیر قصد تخریب نظام را نداریم

کلانشهر - رضا حقی:

در پایان هم به دادستان نامه زدیم که این فرد در حال تخریب نظام است زیرا نیازمند نیست و در گرمای هوا با چهره بدی در شهر تکدی‌گری می‌کند و باید جمع‌آوری شود.

چقدر هر مسئله ساده ای را در کشور به تخریب نظام ربط می دهیم؟ چقدر همه چیز را در دنیای مجازی و حقیقی از نگاه بدبینانه مطرح می‌کنیم؟ اینکه پیرمرد کمک بهزیستی را نخواسته است _حالا کاری نداریم تحت چه شرایطی و با چه لحنی خواستند به او کمک کنند _ آن پیرمرد عنوان کرده به کمک احتیاج ندارد که نشان‌دهنده عزت نفس اوست که با فروش دستمال کاغذی معیشت خود و خانواده اش را فراهم می کند، لحظه ای خسته شده فشارش افتاده یا هر چیز دیگر و دقایقی روی چمن بلوار دراز کشیده است، چرا دراز کشیدن روی چمن بلوار را تخریب نظام می‌دانید چقدر تحت تاثیر ۳۰۰ ماهواره خارجی فارسی زبان قرار گرفته ایم که فکر می‌کنیم باید جواب آنها را اینطور بدهیم؟


این یک واقعیت است که با توجه به وضعیت فعلی کشور اکثر ما میلیاردر های فقیر هستیم چون حدود دو سوم مردم ما یک خانه و ماشین دارند پس یعنی میلیاردر هستند؛ حتی آن فرد روستایی که در دورترین نقطه روستا یک خانه با زمین حدود ۵۰۰ متر داشته باشد میلیاردر به‌حساب می‌آید ولی همین میلیارد اگر سقف خانه اش چکه کند ، پول ندارد حلب ۲۰۰ هزار تومانی و یا چوب نراد ۱۰ میلیون تومانی بخرد و خانه چند میلیاردی اش را تعمیر کند تا چکه نکند! خیلی از همین میلیاردر ها نمی‌توانند وقتی یخچالشان سوخت ۵۰ میلیون پول یخچال بدهند.
مادر خانمم می گوید چند روزی است که از لباسشویی آن‌ها صدای بدی می‌آید می‌ترسد خراب شود هر روز برای او آیت‌الکرسی می‌خواند و با او حرف می‌زند که با او مدارا کند و از کار نیفتد!

زن و شوهر هر دو بازنشسته هستند و هر دو حقوق جداگانه می‌گیرند و خانه ای میلیاردی هم از خودشان دارند ولی نگران و ناتوان از خرید یک ماشین لباسشویی هستند.

بسیاری از همین میلیاردرهای روستایی ما نمی تواند سالی چند بار گوشت بخورند و با وجود اینکه تولید کننده برنج کشور هستند همیشه برنج نیم دانه غذای مصرفی آن‌ها است و توانایی مالی ندارند که برنج پاک کرده تولید خودشان را بخورند.
این واقعیت و پارادوکس زندگی ما است. علاوه بر احتیاج و نبود شغل مناسب این جزیی از فرهنگ شهر ماست که خیابان ها پر از دست فروش هستند، بیشتر دست فروش های خیابان مطهری در همین خیابان صاحب مغازه هستند اما صاحبان مغازه‌های چندمیلیاردی در همان خیابان دستفروشی می کنند چون مردم از دست فروش بهتر و بیشتر خرید می‌کنند.

چند سال پیش که به شیراز رفته بودم دیدم مردم شیراز عادت جالبی دارند غروب ها خیلی از خانواده‌ها شام خود را می آورند و درسطح همین بلوارها روی چمن در کنار هم می‌خورند.
این که در سطح شهر کودکانی را میبینیم که مشغول فروش گل، اسپند دودکردن و شیشه پاک کردن هستند مطمئنا صحنه جذابی نیست ولی باید بدانیم از همین کودکان کار ۲۵۰ میلیون نفر در سطح جهان مشغول همین کارها هستند. در اکثر کشورها تعداد زیادی خیابان‌خواب و کارتن‌خواب داریم می توانیم کارتون خواب‌های لس‌آنجلس و لندن و بسیاری از شهر های اروپایی و آسیایی را در اینترنت ببینیم. نمی خواهم بگویم در کشور ما دولت وظیفه ندارد و باید به اینها رسیدگی بیشتری کند ، مثل خیلی از شهرهای دیگر شهرداری رشت هم گرمخانه دارد و باید تعداد این گرم خانه ها و سامانکده ها اضافه شود.
وقتی تلویزیون را روشن می‌کنیم همه‌ی اخبار بد جهان را به ما نشان می‌دهند پسرم می گوید  یعنی در دنیا در روز یک اتفاق خوب نمی افتد که این ها بگویند و جالب تر این که زاویه دید ما را نسبت به همه چیز دارند تغییر می دهند، وقتی سیل در کشور ما می آید می‌گوییم از بی لیاقتی مسئولین است اما وقتی که سیل در آنجا می آید می گویند از فعل و انفعالات کره زمین است! این همه آدم در سیل اروپا مرده اند و این همه خانه خراب شده است چند صحنه از خراب شدن آوارگی مردم اونجا در دنیای مجازی دیده ایم آیا مردم آنجا در این گرمای طاقت فرسا حال می‌کنند که آب فراوانی به نام سیل آمده تا در آن شنا کنند! در کانادا و آمریکا از گرما تعدادی زیادی مرده اند چند عکس از مرده ها را در دنیا مجازی دیده ایم؟! جنگل هایشان هفته ها در آتش میسوزد ناتوانی آنها را نمی بینیم و انتقال نمی دهیم ، چون یک مافیای رسانه ای دارند که همه اینها را ماست مالی می‌کند ولی در کشور ما از صدا و سیما گرفته تا رسانه ها تا مردم عادی در دنیای مجازی یا ان مسئله را نادیده می گیرند و یا مسائل جزئی داخلی را بسیار پررنگ تر انعکاس می دهند. چون راست میخواهد حال چپ را بگیرد و چپ میخواهد حال راست را بگیرد وبعضی از مردم میخواهند حال مسئولین را بگیرند و بعضی از مسئولین حال کل مردم را خراب کنند! و همه ناخواسته حال همدیگر را خراب می کنیم ، هنوز روش انعکاس اخبار اسیب شناسی و راهکاردادن و کمک کردن را خوب یاد نگرفته ایم.

 

همه دولتها و مسئولین کشوری با توجه به موقعیتی که کشور در زمان های مختلف قرارگرفته است ، اشتباه داشتند ، ندانم کاری داشته اند ولی کارهای خوبی هم انجام دادند که هر کدام در جای خود جای بررسی دارد اگر بخواهیم به خاطر دراز کشیدن و لحظه ای استراحت کردن یک پیرمرد را تخریب نظام بدانیم و او را به دادستان معرفی کنیم باید برای هر شهر صد زندان درست کنیم! اون آقا یا خانمی که اون لحظه این عکس را گرفته و آنانی که این عکس را دست به دست در دنیای مجازی پخش کرده‌اند فکر می‌کردند چه خدمتی به آن پیرمرد انجام دادند! در خوشبینانه ترین حالت این است که به لطف معرفی مدیر کل بهزیستی ان پیرمرد باید چند بار به کلانتری برود و چند روز هم به دادگاه رفت و آمد کند اگر هیچ حکمی هم برایش برای تخریب نظام صادر نشود! چند روز از کار و کاسبی افتاده است بنده خدا نمی داند اگر از این به بعد خسته شود و یا فشارش بیفتد در این شهر بجای درازکشیدن چه کاری باید انجام دهد! بهتر نبود به جای عکس گرفتن و کمک گرفتن از مردم و مسئولین بالای سرش می رفت یا یک آبی به او می داد و چند لحظه جویای احوالش می شد اگر احتیاج به کمک داشت جور دیگری این کار را انجام می داد یعنی همین کاری را که ما از ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا به حال داشتیم انجام می دادیم! چقدر به مدد موبایل دست به دوربین ما خوب شده است! اولین و راحت ترین کار ممکن اکثر ما که آن را انجام می دهیم همین است.
باید قدری بیشتر به کارهای روزمره خودمان در دنیای مجازی فکر کنیم چقدر این عکس ها و مطالب را بدون تفکر فقط و فقط به هم دیگر انتقال می دهیم از مسائل همه گیری مثل کرونا گرفته که از شاش شتر و روغن بنفشه و زدن یا نزدن واکسن گرفته تا توطئه چین و امریکا و هزار کوفت و زهرمار دیگر، یعنی در طول شبانه روز یک مسئله را با ۱۸۰ درجه اختلاف نظر به هم انتقال میدهیم و نمی دانیم چه بر سر خودآگاه و ناخودآگاه ذهن خودمان می‌آوریم و چقدر استرس ناخواسته به هم دیگر تحمیل می کنیم می توانیم خیلی چیزها را بخوانیم و ببینیم.
لزومی ندارد وقتی از مسئله آگاهی نداریم آن را پخش کنیم دنیایی که راست و دروغ ان به مدد انواع فتوشاپ و مافیای رسانه ای ان چنان در هم پیچیده است که کارشناسان ان مسئله با اطمینان ، نظر نمی دهند و می گویند باید بررسی بیشتری شود همین ها را همینجوری به هم فوروارد میکنیم همه چیز را بدون مکث و تفکر به هم انتقال ندهیم ، از بایگانی هم استفاده کنیم ، اکثر مطالب و عکس ها قابلیت پخش را ندارند بیایید به فکر اعصاب و روان همدیگر باشیم.