کلانشهر - رضا حقی: شهرداری رشت با قدمتی بیش از یکصد سال تاکنون ۷۲ شهردار و سرپرست شهرداری به خود دیده است. در این میان آقای میرزا خلیل رفیع اولین شهردار رشت با ۱۶ سال سابقه، با فاصله رکورد دار است. در بعد ازانقلاب، آقای هادی الماسی با شش سال در رتبه بعدی می باشد. قبل از انقلاب اقای محمد علی دادور با سه بار شهردار شدن رتبه اول، ودر بعداز انقلاب،اقای محمد علی ثابت قدم با دو بار شهردار شدن حایز این رتبه شده است، وهمچنین اقای محمد نعمتی با چهار بار سرپرست شدن رتبه اول واقای علی بهارمست با سه بار سر پرستی شهرداری رشت، مقام دوم را به خوداختصاص داده است.میانگین عمر مدیریتی شهردارن وسرپرستان شهرداری،در۷۰ سال قبل ازانقلاب ۲۱ ماه است،که این امر دربعداز انقلاب قبل از تشکیل شوراها با میانگین ۳۰ ماه ،و بعداز تشکیل شوراها به میانگین، ۱۱ ماه برای هر نفر رسیده است.

اما نکته جالب توجه این است که هیچکدام از این شهرداران از کارکنان شهرداری نبوده‌اند.حتی آقای رحمت حمیدی که اول به عنوان معاون شهردارو بعد به مدت ۵ سال یعنی تا سال ۸۰ شهردار رشت شده بود، کارمند آموزش و پرورش بود و بعد از اتمام دوره مدیریت، شهرداری را ترک نمود.
چه عواملی باعث شده که بدنه شهرداری رشت تاکنون توانایی خلق شهردار را نداشته باشد؟ این عروس صد ساله به یک داماد از خانواده بزرگ خود نیز جواب مثبت نداده است!

تعداد ۳۱نفر شهردار برای ۴۲ سال بعد از انقلاب نیز جای بسی تعجب دارد، آیا بهانه گیری خانواده عروس باعث طلاق زودرس میشود یا داماد ها چنگی به دل نمیزنند؟ ولی یک سوال بزرگ بی جواب می ماند که خانواده عروس و بزرگان فامیل یعنی شورای شهر، چرا یک فکر اساسی برای آبروی عروس صد ساله نمی‌کنند که این اندازه شاهد طلاق زودرس نباشیم.

به خصوص در چند سال اخیر که، پای دامادها به دادگاه‌ها نیز کشیده شده است. به نظر می رسد که قبل از تشکیل شوراها و انتخاب شهرداران توسط استاندار نیز، به این خانواده بزرگ اهمیتی داده نمی شد. استانداران کسی از داخل مجموعه شهرداری را مناسب دامادی نمی‌دانستند و دوست داشتن این وصلت با آدمهای خارج از خانواده انجام گیرد. شاید نگاه از بالا به پایین وزارت کشور به شهرداری آن زمان که عمدتاً فضای کارگری داشت، باعث بروز این مسئله می شد. نگاهی که هنوز هم در بسیاری از شهرها توسط استانداران به شهرداری ممکن است وجود داشته باشد. ولی بعد از تشکیل شوراها در شهر ما این اتفاق تا کنون نیفتاده است. صرفا انتخاب سرپرست شهرداری به طور موقت آن هم چون جزو قوانین شهرداری است، از بین کارکنان شهرداری انتخاب می شوند. تا در برهه ای ، نقش محلل، را به عهده بگیرند تا انتخاب داماد با فراغ بال، صورت گیرد.

اینکه چرا خانواده حدود چهارهزار نفری شهرداری تاکنون نتوانسته شهرداری از درون خانواده معرفی بکند جای تامل و بررسی دارد. در گفت و گو هایی که با برخی از مدیران شهرداری و اعضای شورای قبلی داشتم می توان به اختصار این سرفصل ها را مطرح کرد.
۱- محدود بودن نفرات دارای صلاحیت شهردارشدن، با توجه به مصوبه سال۹۷هیان وزیران
۲ - مواجهه زیاد با دستگاه های نظارتی و امنیتی شهر و استان و همزمان ایستادگی در برابر فشارها و سفارشات خارج از شهرداری.
۳ - عدم جذابیت مالی و هم تراز نبودن قدرت و اختیار عمل در قبال مسئولیت این پست
۴ - دخالت مستقیم بعضی ازاعضای شورای شهر درعزل ونصب مدیران
۵ -چند لایه بودن و پیچیدگی افراد ذی نفوذ در داخل و خارج از بدنه شهرداری.
۶-عدم تصور اینده برای ادامه خدمت بعد از زمان شهردارشدن
۷-تقلیل ماده قانونی تشکیل شورای شهر به تشکیل شورای شهرداری
۸-نارضایتی عموم مردم از عملکرد شورا وشهرداری در چند سال اخیر وعدم تفکیک مدیران کارامد با افرا نابلد
۹-حمایت صاحبان قدرت ازانتخاب شهردار خارج از بدنه شهرداری به علت نا اشنا بودن به ارتباطات پشت پرده